LIMFA Kasia Kalua Kryńska wernisaż wystawy Galeria Obok ZPAF
The project LYMPHA was inspired by my grandfather’s vintage stamp collection. It depicted a model of the world dominated by national prophets, great leaders, enlightened sages, scientists and artists. It reflected a social and cultural system in which men held a dominant position of power and women were marginalized. Commonly perpetuated images concealed a coded disparity and a multidimensional paradox.
Referring to the Jungian concept of human development, I draw attention to the need to find the balance through a combination of opposites. In Chinese philosophy, the female aspect is identified with darkness, coldness and the Moon, while the male aspect – with activity, warmth and the Sun. Complementing them is a holistic view of the forces acting in nature. Unlike Eastern culture, which seeks unity in the different, in Western culture dualism separates matter from spirit, reason from emotion, male from female, life from death. This separation promotes detachment from nature and weakens the well-being of both sexes. A body subjected to constant stress and difficult emotions succumbs to disease. The stereotypes, shame, anger and sadness are slowly poisoning the soul and body. This is countered by the female element. It is like lymph, which, unlike pumped blood, squeezes through the vessels using muscles. It circulates below the surface, affecting the immune system of the entire body. According to insightful Jungian Marion Woodman, this invisible force “The feminine side of our existence lives with a slower rhythm, is less rational. It moves with more spontaneity, is more open, accepts life as it is, without judgment.”
The choice of technique was not accidental, in the cyanotype technique I find the poetry of the coexistence of duality. An image emerges from darkness through direct light. It is created without the use of a camera. Under the influence of the sun rays, the hand-prepared collage is written on the light-sensitive substance-coated paper. The artworks are varied; in the process of toning they gain a unique hue. Similarly, in pursuit of balance between the opposing forces, through deconstruction and redefinition of the system of values, I see an opportunity for a world, which offers diversity and choice, rather than uniformity and necessity.
***
Inspiracją do projektu LIMFA stała się stara kolekcja znaczków mojego dziadka. Przedstawiała model świata zdominowany przez narodowych wieszczy, wielkich przywódców, światłych mędrców, naukowców i artystów. Odzwierciedlała system społeczny i kulturowy, w którym mężczyźni posiadali dominującą pozycję władzy, a kobiety były marginesowane. Utrwalane powszechnie wizerunki kryły w sobie zakodowaną dysproporcję i wielowymiarowy paradoks.
Odwołując się do jungowskiej koncepcji rozwoju człowieka kieruję uwagę na potrzebę odnalezienia równowagi możliwej do osiągnięcia poprzez połączenie przeciwieństw. W filozofii chińskiej aspekt żeński utożsamiany jest z zaciemnieniem, chłodem i Księżycem natomiast aspekt męski z aktywnością, ciepłem i Słońcem. Wzajemne ich dopełnianie to holistyczne ujęcie sił działających w naturze. W przeciwieństwie do kultury wschodu szerzącej jedność odmienności, w kulturze zachodu dualizm oddziela materię od ducha, rozum od emocji, mężczyznę od kobiety, życie od śmierci. Separacja ta sprzyja oderwaniu od natury i pogarszającemu się samopoczuciu obu płci. Ciało poddawane nieustannym stresom i trudnym emocjom ulega chorobom. Utarte stereotypy, wstyd, gniew i smutek zatruwają powoli duszę i ciało. Przeciwstawia się temu pierwiastek żeński. Jest jak limfa, która w przeciwieństwie do pompowanej krwi, przeciska się przez naczynia przy użyciu mięśni. Krąży pod powierzchnią wpływając na układ odpornościowy całego organizmu. Według wnikliwej jungistki Marion Woodman ta niewidoczna siła „Kobieca strona naszego istnienia żyje wolniejszym rytmem, jest mniej racjonalna. Porusza się z większą spontanicznością, jest bardziej otwarta, przyjmuje życie takim, jakie jest, bez osądzania.”
Wybór techniki nie był przypadkowy, w technice cyjanotypii odnajduję poezję współistnienia dwoistości. Z ciemności za sprawą bezpośredniego światła wyłania się obraz. Powstaje bez użycia aparatu. Pod wpływem promieni słonecznych ręcznie przygotowany kolaż zapisuje się na pokrytym substancją światłoczułą papierze. Prace są zróżnicowane, w procesie tonowania zyskują unikalny odcień. Podobnie w dążeniu do balansu przeciwstawnych sił, przez dekonstrukcję i przedefiniowanie systemu wartości, dopatruję się szansy na świat, w którym panuje różnorodność i możliwość, a nie jednolitość i konieczność.
